Reisverslag mei 2010
Dat er locale verkiezingen in de Dominicaanse Republiek waren, wist ik, maar de examen- periode voor de scholen was blijkbaar van juni naar mei verschoven en heel weinigen wisten dit ruim tevoren. Vanaf donderdag tot dinsdag stonden de schoolgebouwen ten dienste van de verkiezingen, banken waren gesloten, pinautomaten leeg, een aantal winkels dicht en een alcoholverbod voor cafés en restaurants. Maar alles verliep rustig en na afloop zag je optochten van luid toeterende auto’s met veel muziek en enthousiaste mensen die met vlaggen zwaaiden.
De laatste week waren de scholen niet te bezoeken wegens de examens.
Het straatbeeld van Sosúa is veranderd. ’s Avonds liggen er op stoepen Haïtiaanse zwerfkinderen te slapen. Een intrieste aanblik. Velen zijn Haïti ontvlucht in de hoop op een beter leven in de Dominicaanse Republiek. Helaas, 2 weken na mijn thuiskomst hoorde ik dat een van de zwerfkinderen, een 12 jarige jongen, een andere van 15 jaar heeft vermoord….
Dankzij de extra giften van onze donateurs kon ik Judith van de Colegio Asher geld geven om te helpen bij opvang van een twintigtal Haïtiaanse gevluchte kinderen, waardoor zij niet op straat hoeven te zwerven met alle risico’s van dien. Judith zal een aantal bedden kopen, zodat de opgevangen kinderen niet meer op de grond hoeven te slapen in een bijgebouwtje van de school. Daarnaast kunnen wat medicijnen, kleding en schoolartikelen voor het komende schooljaar gekocht worden. Vanuit Engeland (Canning Trust) kregen wij geld voor de aanstelling van 2 leraren bij de Colegio gedurende 2 jaar, omdat de school juist nu die extra capaciteit zo hard nodig heeft. Er is ook ruimtegebrek, waar een oplossing voor gevonden moet worden. Intussen wordt er hard gezocht naar de mogelijkheid om in de buurt een schoolgebouw en opvang voor wezen te bouwen. De schoolresultaten van de leerlingen zijn gelukkig heel goed en degenen die extra les nodig hebben, krijgen dat gedurende de zomervakantie. Bij gebrek aan extra salaris voor leraren, geeft Judith die lessen zelf.
Eigenlijk willen de leerlingen helemaal geen vakantie, maar verlangen naar de aandacht en zorg die zij op school krijgen.
Karen, presidente van de Sosua Kids Ass. in Sosúa, ging tijdens mijn verblijf in Sosúa een paar dagen met een groep Canadese artsen naar tentenkampen in Haïti. Ik kon haar (mede dankzij Dave's hulp!) een koffer met uit Nederland meegenomen kinderkleding en schoolartikelen meegeven en wist daardoor zeker dat alles op de juiste plek terecht zou komen. De toestand in Haïti is nog onveranderd dramatisch, zo vertelde zij mij na terugkomst.
Ik heb een vergadering van de Sosua Kids Ass. bijgewoond en dat was erg nuttig. Zo kreeg ik een nog duidelijker beeld van de mogelijkheden en de moeilijkheden bij het verstrekken van de schooluniformen en toebehoren. De bestuursleden hebben verschillende nationaliteiten en daarmee ook een verscheidenheid aan ideeën en opvattingen. Tezamen verzetten zij veel werk en organiseren ook regelmatig activiteiten ter plaatse voor fondsenwerving.
Ik bezocht ook weer de openbare school “Escuela Gregorio Luperón” waar ik allerhartelijkst ontvangen werd door de directeur Diego en de onderdirectrice Teresita. Steeds kan ik allerlei vragen stellen over de school en krijg ik alle gelegenheid om foto’s te maken. Ik ben daar nu kind aan huis.
Vanuit het hotel Casa Marina Reef, waar ik weer alle hulp en medewerking kreeg, hebben we met een viertal gasten een bezoekje gebracht aan de Colegio Asher. Roberto kwam ons dan met de “camioneta” ophalen. De bezoekers waren heel duidelijk onder de indruk van wat ze daar zagen. Ook de schamele optrekjes rond de school gaven pijnlijk de tegenstelling aan tot hetgeen de toerist gewoonlijk in de resorts ziet. Elke en Ernst, een Duits echtpaar dat de school bezocht, boden onze stichting hulp aan bij ondermeer het opzetten en onderhouden van een site in Duitsland. Dankbaar hebben wij gebruik gemaakt van dit aanbod en al sinds de eerste helft van juni staat (in opbouw) onze site onder: www.sosuakids2school.de op internet!
Elke keer ben ik weer heel blij in Sosúa geweest te zijn. Ik heb veel gezien en geleerd over de schoolsystemen en de achtergronden. Het Haïtiaanse vluchtelingen probleem kunnen wij niet oplossen. Maar dankzij u geven wij nu wel zo’n 300 kansarme Dominicaanse en Haïtiaanse kinderen de kans op een beter leven. Dat is toch wel “iets” en dat willen we volhouden.