Een persoonlijk verslag … Jop de Giraf met Colour4kids naar Nepal
Een team van Colour4kids bestaande uit Hetty Bosch en Marja van Middendorp is van 25 mei t/m 15 juni actief geweest bij het Child and Family Centrum van de Nederlandse hulporganisatie Daniëlle Children’s Fund in Kathmandu; de hoofdstad van Nepal. Tijdens deze reis speelde ‘Jop de Giraf’ – een creatie van schrijver en illustratrice Esther Naalden – een belangrijke rol.
Nepal is ver weg en daarvoor moet je heel lang zitten, eten en slapen in een groot vliegtuig vol met vreemde mensen. Dit was een te groot avontuur voor Jop om in z’n eentje te ondernemen dus reisde hij samen met Marja en Hetty van Colour4kids.
Jop had geen idee waar het precies over ging en waar hij terecht zou komen ... plannen voor een verbouwing van een groot dagopvang voor kinderen ofzo ... allemaal grote mensen verhalen waarvoor van tevoren allerlei brieven met foto's en tekeningen van olifanten en apen in vreemde kleuren heen en weer werden gestuurd ... én ook tekeningen van Jop en zijn vriendjes! Veel spulletjes werden gekocht en verzameld en allemaal in grote koffers gepropt en met een enorme grote zilveren vogel naar een kleurrijk land gebracht waar een vreemde taal werd gesproken en waar de mensen een andere kleur hadden. Vrouwen liepen rond in prachtige gekleurde lange rokken en iedereen leeft op de grond ... geen stoelen met tafeltjes in ‘n klas en je eet ook zittend op de grond. Koeien zijn heilig en lopen midden op de straat gewoon tussen de mensen. Zij zijn een beetje de baas in dat verre land en dat was wel heel bijzonder voor een giraf ... het was alsof Jop uit een tijdmachine was gestapt!
De eerste indrukken
Wij hadden een week nodig om in het ritme van Nepal te komen, de gebruiken te begrijpen en ons vooral te verbazen over de problemen met de elektriciteitsvoorziening en het watertekort ... juist in een land waar een overvloed aan water beschikbaar zou moeten zijn! Op de meeste daken van de huizen staan grote tanks waarin regenwater wordt opgevangen of duur ingekocht water wordt ingepompt.
Bij de dagopvang waar wij verbleven, hebben ze ook een watertank op het dak en een waterput die 'verstopt' zit onder het podium in een nieuw lokaal.
Drinken doen ze allemaal uit één waterkan waarbij ze zorgen dat ze de rand niet raken met hun lippen ... gewoon in je mond gieten en doorslikken .. best lastig!
De afwas doen ze met koud water dat in een grote jerrycan zit met ’n kraantje zoals je op de camping wel ziet. Ze zijn heel zuinig met water ... spoelwater wordt meerdere malen gebruikt en als laatste voor het doorspoelen van het toilet ... geen gewoon toilet, maar een gat in de grond waar je boven moet hurken.
Het tekort aan elektriciteit is ook onwerkelijk. Bij de dagopvang, maar ook bij de mensen thuis hebben ze geen generator waarmee je stroom kunt opwekken. Vaak valt ineens de stroom uit ... geen licht en geen koeling ... geen straatlantarens en veel winkeltjes steken dan kaarsen of olielampen aan ... best leuk eigenlijk, maar niet echt practisch. De winkeltjes zijn overdag ook donker ... de lamp gaat pas aan als een klant binnenkomt.
Zonnepanelen zouden een oplossing bieden in dit zonnige land, maar die mogen niet ingevoerd worden. Iedereen betaalt voor electra iedere maand evenveel en het maakt niet uit hoeveel of soms zlefs helemaal geen stroom gebruikt.
Gas en water worden verkocht in metalen of plastic cans en tanks, die worden opgehaald met fietsen en geïmproviseerde karretjes of 'gewoon' vastgebonden met een band op je hoofd. Kleine kinderen leren al vroeg om op deze manier water te halen en dragen ook zo’n loodzware can met een band op hun hoofd ... niet iets wat je zo maar moet gaan uitproberen! Als je geluk hebt, kun je zo’n tank, tussen twee mensen ingeklemd, ophalen met de brommer; een luxe vorm van transport in Nepal.
Taxi's in Nepal zijn kleine gammele oude auto’s, die alleen gebruikt worden door rijke mensen en toeristen ... de gewone Nepalezen hebben daar geen geld voor. Ook zie je veel fietstaxi's ... een fiets met een kleurig versierd karretje waarin je kunt zitten ... best wel grappig en ook heel goedkoop! Je zit erin als 'een prinses in een koets' ... als de bankjes niet zo scheef waren, de weg vlak was, alle mensen niet tegelijk door de nauwe straatjes heen moesten en de heilige koeien de verkeersregels niet aan hun hoeven lapten!
De mensen
Nepal is één van armste landen ter wereld. Iedereen is arm ... de ene een beetje meer dan de ander. Ondanks de armoede zijn de mensen erg vriendelijk en maken ze zelden ruzie. De meeste mensen zijn Boedhist of Hindoe en leven hier vreedzaam naast en met elkaar.
Het kastenstelsel met al zijn rangen en standen is nog steeds aanwezig, maar in de dagelijkse omgang niet direct merkbaar. Een voorbeeld waarbij het nog wel geldt is het toestemming vragen om te mogen beginnen met eten aan iemand die hoger in rang is.
Eten doen ze meerdere keren per dag in Nepal. Meestal een eenvoudig rijst met linzen gerecht (dalbat). Het is enigszins eenzijdig voedsel dat wel heerlijk op smaak is gebracht met allerlei kruiden en specerijen. Wij aten in Nepal ook heerlijke curry's en gerechten met aardappelvariaties die allemaal met een grote glimlach werden geserveerd.
Bij de dagopvang werken drie kokkinnen die zorgen voor de maaltijden voor 60 kinderen en 15 medewerkers. De kinderen krijgen iedere dag twee warme maaltijden en ’n gezonde snack. De maaltijden zijn een variatie op rijst, linzen, soep en pap. De snack bestaat uit een witte boterham met melk, ’n ei, ’n banaantje, rijstepap en zo mogelijk ’n stukje vers fruit als het budget het toelaat. Voor de kinderen, die allemaal uit een arme gezinnen komen, is dit ’n perfect uitgebalanceerde voeding in past bij deze fase van hun jonge leven.
De dagopvang bevindt zich in een achterstandswijk van Kathmandu waar veel migranten en mensen uit de berggebieden wonen, die naar de stad komen om werk te zoeken met de hoop op betere toekomst. Zelfs als deze mensen werk vinden is het bijna ondoenlijk om woonruimte te vinden en te betalen. Ze wonen dan ook met complete families in kleine kamers van 12 tot 15 vierkante meter. Ouders en kinderen wonen, leven en slapen in één ruimte.
Wij hebben een 'welgestelde' familie thuis bezocht. Met twee bedden was de kamer waarin ze leefden eigenlijk al vol ... aan het voeteinde stond echter nog een kast waar alle spullen opgeborgen werden ... aan het hoofdeinde bevond zich een soort aanrecht en in een hoek stond een altaartje voor het offeren en bidden. Het was donker in de ruimte met slechts één klein raampje. Stel je eens voor dat je met vader, moeder, broertje en zusje in één slaapkamer zou wonen waarin ook nog gekookt werd enzo. Het huis telde één toilet één soort van douche en één ruimte om de was te doen voor meerdere gezinnen.
In nog armere situaties hebben ze zelfs geen bedden en slaapt de hele familie op matten. Grootste gevaar is het koken en stoken in deze kleine ruimtes. je ziet dan ook veel mensen met brandwonden, die hen vaak voor hun hele verdere leven tekent.
Mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking worden worden vanuit geloofsopvatting als onvolwaardig en als ballast beschouwd. Veel kinderen en jongeren met een handicap worden daarom nu opgevangen in opvanghuizen die opgezet zijn door buitenlanders. Met hulp van sponsoren kunnen velen dan toch een opleiding volgen om later in hun levensonderhoud te voorzien.
Daniëlle Childrens Fund
De Daniëlle Childrens Fund had voorheen ook een dagopvang voor kinderen met een beperking, maar heeft deze vorm van zorg langzaam afgebouwd toen anderen deze zorg gingen organiseren. De jongeren, die hulp ontvingen van DCF, hebben inmiddels bijna allemaal een werkplek gevonden in o.a. de vele naaiateliers in Kathmandu. Een paar oudere jongens studeren nog en een vijftal heeft zelfs een eigen bedrijfje opgezet met personeel. Een groot aantal van de voormalige medewerkers is meegegaan naar de dagopvang voor kinderen van 3 tot 6 jaar uit de achterstandswijken om hen een goede start te geven in deze belangrijke levensfase. De meeste kinderen uit de achterstandswijken hebben eigenlijk niet de kans om naar school gaan ... hoe graag ze dit ook zouden willen! De dagopvang van DCF is voor hen dan ook een lot uit de loterij. Naast goede voeding krijgen de kinderen ook spelenderwijs onderwijs in rekenen en taal; zowel Nepalees als Engels, zodat ze in ieder geval kunnen lezen en schrijven als ze het centrum verlaten.
Veel kinderen/ouders uit het DCF project worden na hun zesde jaar middels een opvolgproject verder begeleid om te zorgen dat de kinderen verder gaan met school. Officieel bestaat er een leerplicht in Nepal, maar deze wordt niet gecontroleerd.
De directeur en de sociaal werkster van de dagopvang bepalen of een kind in aanmerking komt voor plaatsing in het DCF project. Van ouders wordt verwacht dat ze een kleine financiële bijdrage leveren en aanwezig zijn bij oudervergaderingen die ook actuele thema’s bevatten zoals o.a. hygiëne, lesmethodes en sociale omgang. Hiermee wordt de betrokkenheid van de ouders en de ontwikkeling van het kind sterk gestimuleerd.
Door de kinderen naar de dagopvang te brengen, kunnen ouders overdag werken om daarmee in hun levensonderhoud te voorzien. Na werktijd wordt van hen verwacht dat zij direct hun kind ophalen omdat DCF van mening is dat jonge kinderen zoveel mogelijk bij hun ouders moeten zijn.
De dagopvang is een oase van rust in het overbevolkte drukke, stoffige en lawaaiige Kathmandu. Voor de kinderen is het een grote warme familie. Zij worden door een enthousiast team liefdevol verzorgd en onderwezen. Wij hebben grote bewondering gekregen voor het hele team dat zich breed inzet voor het welzijn en de ontwikkeling van de kinderen.
DCF draait al 10 jaar op zeer succesvolle en integere wijze haar projecten in Ecuador en Nepal. Beide projectlocaties zijn inmiddels in 'topvorm'. De dagopvang in Nepal heeft dit mede te danken aan de financiële ondersteuning van Con-sense waarmee het opvanghuis flink opgeknapt en uitgebreid kon worden. Met eigen ogen hebben wij kunnen waarnemen dat het benutten van de loze ruimte achter het gebouw heeft geleid tot een prachtige multifunctionele ruimte. Het afvoersysteem van het regenwater naar de waterput is vervangen en verbeterd. Met de overkapping van het terras is nu een in alle jaargetijden zeer nuttige en dagelijks bruikbare ruimte ontstaan. De nieuwe inrichting, de kleurrijke hinkelbaan en muurschilderingen met 'Jop en zijn vriendjes' in de hoofdrol en de reorganisatie van de speeltuin als de kers op de taart. Al met al is het een mooi en geslaagd project geweest waar alle betrokkenen met trots en tevredenheid op terug kijken.
Toekomst
De grootste uitdaging voor de dagopvang is ieder jaar weer het rondkrijgen van de begroting. De maandelijkse lasten bedragen zo'n 3200 euro wat neerkomt op 42.000 euro per jaar. Met dit bedrag worden zo’n 60 kinderen opgevangen en ontvangen zij voeding, scholing met de benodigde leermiddelen. Ook alle medewerkers; van staf tot leerkrachten, keukenmedewerkers en de kinderverzorgsters, worden hiermee betaald alsmede de huur van het gebouw, het gebruik van gas en electra en alle overige kosten.
In deze economisch zware tijden is het een moeilijke opgave om de begroting rond te krijgen. Bedrijven en sponsoren houden steeds meer de hand op de knip.
Wij, als Colour4kids, doen echter graag een beroep op u om dit fantastische project te ondersteunen! Hoe u kunt helpen ... ga daarvoor naar de website van DCF
Let’s colour the world!
Marja, Hetty en 'Jop de Giraf'
Jop & Heppi
Heppi is in 2002 opgericht door Esther Naalden, schrijver/illustratrice en moeder van 2 jonge kinderen. Haar passie is altijd het creëren van unieke producten geweest waarbij zij als motto hanteert “less is more” en het gebruik van heldere kleuren de boventoon voeren. Vanaf het begin was haar doelgroep kinderen 0-6 jaar, waarbij ze ook gebruikmaakt van kennis die ze heeft gedaan tijdens haar studie Orthopedagogiek.
Haar eerste producten waren schilderijen en geboortekaartjes en in 2003 is haar eerste prentenboek in de Jop de Giraf reeks op de markt gekomen. Tegenwoordig ligt het zwaartepunt van de Heppi producten bij de boeken (26) veelal met Jop de Giraf in de hoofdrol en de 3 Jop de Giraf Apps; Jop gaat slapen, Jop gaat eten en Jop´s Puzzels.
Zie voor meer informatie www.heppi.nl
