Honduras

Project 2021 - Muurschilderproject Casita Copan - Honduras

Eindverslag van het muurschilderproject uitgevoerd door kunstenares Carin Steen bij de kinderopvang en tehuis Casita Copán in het Maya dorp Copán in Honduras.

Een vreemde binnenkomst in Honduras: in plaats van de verwachte tropische hitte veranderde de hemel zodra we de grens overtrokken van schitterende blauw in een miezerig grijs. En toen begon het nog te regenen ook! Gelukkig bleef het bij die ene “koude” en natte dag en was Copán voor de rest gewoon lekker tropisch warm.

En die warmte ken ik maar al te goed, want ik heb zeventien jaar lang in dit dorp gewoond. Mijn laatste bezoek was alweer zes jaar geleden. Veel leek er niet te zijn veranderd. Een paar nieuwe zaken open, een aantal weg. De vrienden nog steeds hetzelfde, al hebben we allemaal een paar pondjes extra en wat meer rimpels. Wat fijn om weer even “thuis” te zijn!

Maar veel tijd voor vriendenbezoek en nostalgische mijmeringen was er niet, want er was werk aan de winkel! Ik kwam hier tenslotte om een muurschildering te maken. Dit keer voor Casita Copán, een kinderdagopvang en tehuis dat ik door de jaren heen heb zien groeien en bloeien. Bijna veertig kinderen wonen in kleine gezinsunits en komen overdag samen in het opvangcentrum voor de lunch, huiswerkbegeleiding, recreatieve activiteiten en alle andere hulp die ze maar nodig hebben. Ik heb altijd al graag een muurschildering voor Casita Copán willen maken. Toen ik een paar maanden geleden hoorde dat hun droom uit was gekomen en ze een eigen gebouw hadden kunnen kopen, wist ik dat het moment gekomen was. Ik vroeg aan director Emily Monroe of ze geïnteresseerd was en haar reactie was zo positief dat we meteen begonnen met plannen maken. Dankzij de financiële steun van Colour4Kids is dat nog allemaal gelukt ook.

Emily stuurde mij was foto’s en ideeën ter inspiratie. Kinderen die plezier hebben, natuur, Copán, samenzijn, spelen, Casita’s hond Vishnu, veel kleur en vrolijkheid. Ik ging aan de slag in Photoshop en Emily, collega’s en kinderen keurden het ontwerpin één keer goed. De muur was van onbewerkte betonblokken, dus die mest eerst geplamuurd worden, een taak die Emily op zich zou nemen, met de materiaalkosten gedekt door Colour4Kids. Een week geleden was het eindelijk zover. Wat een heerlijke lange, witte muur! En wit doek van 13.5 meter lang. Niets maak me blijer!

Met hulp van vriendin Catherine en twee jongeren van Casita Copán, Estrella en Naun, gingen we aan de slage. Het ging allemaal zeer voorspoedig. Geen enkele tegenslag en de werkomstandigheden waren prima: niet te heet, schaduw van de bomen, water en een WC in de buurt. We kregen ook nog eens iedere dag lunch aangeboden van Casita Copán. En heel bijzonder was het gekras en gekrijs van de geelvleugelara’s (Ara macao) die in de bomen rondom het huis rondhingen en regelmatig overvlogen. Deze vogels vlogen al rond ten tijde van de oude Maya’s die hun tempels en paleizen in de vallei van Copán bouwden. De geelvleugelara representeerde de zonnegod en wordt als heilig beschouwd in de Mayacultuur. Zoals zoveel exotische vogels werden ook deze met uitsterving bedreigd, maar dankzij het vogelpark Macaw Mountain in Copán Ruinas, begonnen een aantal geredde vogels te broeden. Zoveel dat ze een paar jaar later losgelaten konden worden. Macaw Mountain begon ook de vogels in het archeologische park te verzorgen. Deze kregen traditioneel alleen maar deeg te eten, terwijl de papagaaien juist veel verse groentes, fruit en noten nodig hebben. Het duurde niet lang voordat de miezerige en kaalgeplukte vogels (uit verveling) ook daar begonnen rond te vliegen. Om de vogels te beschermen moest het publiek er bij betrokken worden. Dus werd er een educatief programma opgezet, Guaras en Libertad, om 10,000 schoolkinderen in de vallei te onderwijzen over het culturele belang van de geelvleugelara en hoe het dier te beschermen, in samenwerking met een aantal lokale organisaties. Ik was hier ook bij betrokken en het is hartverwarmend om te zien hoe nu meer dan 80 papegaaien vrij rondvliegen over het dorp en archeologisch park. Ze zijn de trots en vreugde van het dorp. Een geelvluegelara kon dan ook niet missen op de muur!

Drie dagen later waren we klaar. Emily kwam met collega’s en kinderen van het tehuis om het resultaat te bekijken. We kregen kadootjes en namen afscheid. Wat jammer dat dit project al zo snel is afgelopen!

Carin Steen

Copán Ruinas, Honduras,

10 December 2021